Therapie zonder praten? Dat klinkt goed! Want je herkent het vast wel. Zo’n gesprek bij de Psycholoog. Je gaat zitten en tegenover je ligt het notitieblok al op schoot, pen in de aanslag. “Nou, vertel maar…waarom ben je hier?” De vriendelijke, vragende ogen kijken je aanmoedigend aan. Ok, nu is het jouw beurt. Maar waar te beginnen?
Tuurlijk is het soms fijn om je hart te kunnen luchten bij iemand die je niet kent. Maar in de reguliere zorg is alles gericht op praten, praten, praten. De meeste mensen lukt het nog wel om te vertellen waar ze mee rondlopen. Zeker als het iets vrij concreets is, zoals: “Ik ben bang voor honden”, of “ik slaap slecht” of “ik pieker veel”. Allemaal problemen die je dagelijkse leven flink in de war kunnen schoppen.
Een logische vraag van de Psycholoog is dan natuurlijk: “Heb je zelf misschien een idee waar dit door komt?” Nou, denk je dan. Ik ben toen ik klein was gebeten door een hond, dus sindsdien ben ik bang voor honden. Of in het voorbeeld van slecht slapen, kun je misschien ook nog wel een oorzaak bedenken. Maar het piekeren, tja. Je weet vast wel wat voorbeelden te noemen waaróver piekert, maar waaróm je dat toch doet, dat zou je ook wel willen weten…
Of de oorzaak nu wel of niet voordehand liggend lijkt, vaak zijn er nog veel meer onderliggende oorzaken aan onze klachten verbonden. Gebeurtenissen in ons leven waar we ons niet bewust van zijn, maar die wel degelijk meespelen bij het ontwikkelen van mentale klachten.
In de reguliere zorg wordt er heel veel focus gelegd op het moeten begrijpen van onze klachten. Er wordt een lijstje afgewerkt en aan de hand daarvan wordt gezegd: jij hebt dit, dus daar gaan we je op behandelen. Een angststoornis, een depressie of ADHD. Terwijl een andere arts of Psycholoog hetzelfde gesprek met je kan voeren, net een ander vinkje zet en ineens veranderd daarmee ook jouw label. Wordt daarmee jouw probleem opgelost?
Natuurlijk is het heel fijn om dingen te begrijpen. En wil je dat er zorgvuldig met jouw klachten wordt omgegaan. Het kan geruststellend zijn om te weten waar iets vandaan komt. We zijn nou eenmaal zo geprogrammeerd dat als we weten waardoor iets komt, we denken dat we het op kunnen lossen. Maar is dat ook zo?
Brainspotting heeft een heel ander uitgangspunt. We hoeven namelijk helemaal niet precies te begrijpen waar een klacht vandaan komt. Of hoe een angst is ontstaan, of het piekeren, of het slechte slapen. Want buiten onze rede, buiten het cognitieve deel van onze hersenen, ligt een enorm groot deel van deze antwoorden opgeslagen in ons onderbewustzijn. Het is het deel van onze hersenen waar ons bewustzijn zich helemaal niet mee bemoeit. Dit onderbewustzijn zorgt bijvoorbeeld dat we (automatisch) ademhalen. Dat we verbinding en liefde verlangen. En het houdt ons veilig: het vechten, vluchten, bevriezen mechanisme wordt volledig door ons onderbewustzijn geregeld.
Dus, waar reguliere therapieën zich concentreren op het moeten begrijpen en willen analyseren van de klacht of probleem, vertrouw je bij Brainspotting erop dat jouw bewustzijn het helemaal niet hoeft te begrijpen, om toch de oorzaken van jouw angst, piekeren, of slechte slapen op te kunnen lossen. En omdat je het niet hoeft te analyseren, hóéf je tijdens het Brainspotten dus ook niet te praten. Door het onderbewuste deel van jouw hersenen te activeren, worden alle oorzaken die te maken hebben met jouw klacht vanzelf door jouw eigen verwerkingsmechanismen opgeruimd. Dat is de kracht van ons zelfhelend vermogen. En dat gaat veel verder dan de woorden die wij eraan kunnen geven!
Wil je meer weten over Brainspotting? Kijk dan eens op Brainspotting Nederland voor meer informatie of kijk op mijn website eerstehulpbijangsten hoe ik je kan helpen.